تونس که مبداً قیام های دمکراسی خواهانه جهان عرب که به عنوان "بهار عربی" می باشد در 26 تا 30 مارس میزبان "فورم اجتماعی جهانی" بوده است. در 12 همین گردهمائی World Social Forum حدود 5 هزار فعال مدنی و حقوقی از 480 سازمان غیردولتی و 148 کشور جهان شرکت داشتند. متاسفانه به علت مشغله کاری در زمان تشکیل این فروم فرصت نشد تا مطالبی را ترجمه و ارائه کنم، ولی به علت اهمیت موضوع اشاره کوتاهی به آنچه در این همایش گذشته خواهم پرداخت.
یکی از مهمترین بخش های این همایش گفتگو و بحث در مورد سدسازی های صورت گرفته در بسیاری از نقاط جهان از جمله ایران، هندوستان، پرو، ترکیه و ... و نتایج این سدسازی ها بر روی محیط زیست و جانداران بوده است. در کنار سدسازی نقش معادن در تخریب محیط زیست و نابودی گونه های جانوری نیز در دانشگاه المنار در کنفرانسی که بدین بابت تحقق یافته بود با حضور صدها کارشناس جهانی تشکیل شد.
متاسفانه به علت عدم وجود نهادها و سازمانهای غیردولتی فعال در حوزه محیط زیست آزربایجان جنوبی هیچ شرکت کننده ای در این همایش از آزربایجان جنوبی شرکت نداشته و فرصت ایده آلی را برای بحث در مورد سدسازی های صورت گرفته در آزربایجان جنوبی از دست داده ایم. در این کنفرانس بسیاری از دوست داران محیط زیست و مخالفان سدسازی از جمله از ترکیه، عراق و دیگر کشورهای همسایه حضور داشته اند و به نقد سدسازی کشورهای مذکور پرداخته اند. علارغم اینکه در کنفرانس نام چین، ترکیه و ایران به عنوان 3 کشوری که طی سالهای گذشته بیشترین سدسازی را انجام داده اند یاد شده متاسفانه از آثار زیانبار سدسازی از جمله فاجعه زیست میحطی دریاچه اورمیه سخنی به میان نیامده است.
بر اساس نظرات مخالفین سدسازی در این همایش سدسازی های صورت گرفته در دنیا تاکنون سبب مهاجرت اجباری بیش از 10 میلیون انسان، نابودی فرهنگ ها و زبان های مردمان محلی ساکن در محوطه سدسازی ها، ترویج فقر، نابودی تنوع زیستی و جانوری و ... گشته است. مخالفین سدسازی آب های پشت سدها را مهمترین خطر برای مردمان محلی که در حوزه سدها زندگی می کنند شمارده اند.
سدسازی یکی از مهمترین عامل ها در گرم شدن کره زمین
بر اساس یافته های علمی سدسازی عاملی تاثیرگذار در افزایش دمای کره زمین و تغییرات اقلیمی می باشد در عین حال سدسازی سبب وجود رابطه دراماتیک مابین دولتها می گردد. برای مثال روابط ناشی از سدسازی مابین ترکیه و عراق یکی از این نمونه ها می باشد. در عین حال سدسازی منفعت اقتصادی برای مردمان محلی نداشته و حتی سبب گریز توریست ها و جهانگردان از مناطق سدسازی شده می گردد.
سدسازی سبب عدم کیفیت و کاهش حجم آب می گردد
یکی دیگر از کارشناسان مخالف سدسازی نظرات خود را در مورد سدسازی های صورت گرفته در ایران چنین بیان می کند:
به خاطر سدسازی های صورت گرفته در ایران حجم آب ورودی به عراق بسیار کاهش یافته و تخمی نها نشان از کاهش 50% حجم آب ورودی به عراق از مسیر ایران را نشان می دهد، در عین حال به علت سدسازی آب وارده به عراق بسیار بی کیفیت می باشد. سدسازی های صورت گرفته بر رودهای دجله و فرات تاثیرات مخربی نیز در شط العرب داشته است و بسیار از گونه های گیاهی و جانوری منطقه نابود شده است.
شاید در وهله اول و دید عوام سدسازی سبب ترویج و توسعه کشاورزی در آزربایجان جنوبی گشته ولی همان انسانهای عادی نیز به بهترین شکل ممکن امروز در زمین هایشان مشاهده می کنند که دیگر خاکشان حاصلخیزی قبلی را نداشته و فرسایش عمده ای در خاک مشاهده می کنند به طوریکه علارغم استفاده بیش از حد از مواد و سموم شیمیائی دیگر نمی توانند محصولات گذشته را به ارمغان بیاورند. در عین حال مسائل زیست محیطی ناشی از نتایج این همه سدسازی در آزربایجان جنوبی در موضوع خشک شدن دریاچه اورمیه به خوبی خود را نشان می دهد، در حالیکه در میان – بلند مدت آثار بسیار زیان بارتری گریبانگیر جامعه ترک خواهد شد. امروز در حالیکه در کشورهای توسعه یافته و غربی سالهاست که سدسازی به عنوان عامل تخریب کننده محیط زیست نگریسته می شود ایران جزء 3 کشور برتر سدسازی دنیا بوده و بسیاری از مسئولین به این مسئله می نازند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر